Kochani komentujący tu czy na facebooku, czy na naszejklasie, czy gdziekolwiek indziej wielkie DZIĘKUJE w Waszą stronę.
Każdy komentarz jest dla nas bardzo cenny i ważny. Każde ciepłe słówko podnosi mnie na duchu w tych chwilach trudu i walki. Nie zawsze jest tak kolorowo jak opisuje na blogu. Jest wiele cudownych chwil w których unoszę się na skrzydełkach do nieba, ale i są te chwile kiedy ktoś, coś podcina mi te skrzydełka i szybko spadam ku ziemi. Jest wiele smutnych sytuacji, w których próbuje dostrzec tą iskierkę nadziei, dostrzec cząstkę szczęścia - nie przychodzi to jednak łatwo.
Wiem dobrze, że wiele razy to ja sama - tak ja! - robiłam sobie pod górkę i dalej czasami robię, może i nie świadomie, lecz po czasie orientuję się, że to moje chore myślenie do tego doprowadza. Dzięki komuś tam u góry otaczają mnie ludzie, którzy potrafią doprowadzić mnie do parteru. To Wam Kochani dziękuje.
Piszą do mnie czasem osoby których nie znam, a mimo to interesują ich losy Zuzi. Ich uwagi, komentarze,ogólnie słowa są równie ważne. Patrzą na to troszeczkę inaczej niż ja, moja rodzina czy znajomi. Obserwują to całkiem z boku, patrząc bardziej trzeźwym okiem niż moje. Wam Kochaniu również dziękuje.
Osoby, które znam, z którymi przebywam, przebywałam, które znają mnie i Zuzę - też są z nami. Bardzo mnie cieszy kiedy do mnie dzwonicie, gdy pytacie się co z Małą i czy ja daję sobie radę. W wielu chwilach Wasze wsparcie jest bardzo cenne! Wierze, że już niebawem nasze dzieciaczki będą razem bawić sie w Chackies, na placu zabaw itd. Również dziękuje!
Staram się być silną i samowystarczalną , taką osobą raczej jestem. Jednak czasami trzeba się złamać, docenić wiele spraw, odłożyć siłę i honor na bok i ponieść się chwili.
Przed nami cewnikowanie (pierwsza poważna decyzja). Nadal czekamy na przyjęcie do szpitala. Jutro będę dzwonić, bo z miejscami bardzo ciężko.
Kochani tak, tak, tak powtarzam się DZIĘKUJEMY ! Za słowo,wsparcie fizyczne,psychiczne, finansowe. Za wszystko! Mam nadzieję, że nadal będziecie z nami! :*